ฉัน...ปากแพรก ฉัน! อาจจะแก่เกินไปสำหรับใครบางคนที่รักความศิวิไลซ์...
ความศิวิไลซ์นะหรือ??? ฉันผ่านมาทุกยุคทุกสมัยหละ
แต่ก็ไม่เห็นมีอะไร ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ตั้งแต่สมัยอยุทธยามันก็ศิวิไลซ์ขึ้นเรื่อยๆอะนะ...
แม้กระทั้งบ้านเรือนสวยงามสมัยใหม่ หรือบ้านบูติคทันสมัยฉันก็ไม่รู้สึกอะไรหรอกนะ....
แต่สิ่งฉันโหยหานะหรือ???...ฉันโหยหา บ้านไม้อาคารเก่า..ที่เคยสร้างมากว่าร้อยปีตลอดชั่วชีวิตฉัน…
แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอกนะที่บ้านเรือนเหล่านั้นจะกลับมาใหม่
... แต่ที่ยังคงอยู่นี่ซิที่ฉันโหยหา...เพื่อให้มันคงอยู่คู่กับฉันตลอดไป…
ฉันมั่นใจนะ
ว่าอาคารบ้านเรือนเกือบร้อยปีของฉัน...ปากแพรก มันมีเอกลักษณ์และมีเรื่องราวมีเรื่องเล่าที่ย้าวววววววววววววว
ยาววววววววววววว ย้อนไปสมัยอยุทธยานู๊นแน่ะ...
ดังนั้นฉัน...ปากแพรก จึงไม่เหมาะกับผู้รักความศิวิไลซ์
ผู้รักความทันสมัยนะ... ขอบอก..ขอบอก... ฉันเหมาะกับผู้ที่ชอบอะไรๆในแบบย้อนยุคย้อนสมัย มีมุมมองใหม่ๆที่ไม่เหมือนใครๆ ตะหากหละ...
เธอเป็นเช่นนั้นหรือไม่??? หากใช่!!! ฉัน...ปากแพรก ...ก็เพื่อเธอคนนั้นหละ!!!
...
ด่วน!!!เจอบทความปากแพรกที่ไหน กด Like หรือ share ที่นั้น ...ก่อนที่เอกชนอย่างพวกเขา...จะหมดลม!!!!
ดูข้อมูลพวกเขาได้ที่ www.facebook.com/pakprak
เพื่อสนับสนุนให้ถนนสายประวัติศาสตร์เส้นนี้...ยืนยาวต่อไป...
เพราะที่นี่ "ภาครัฐไม่ใส่ใจ"...ฉันหละหน่าย!!!
...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น